Maria Skłodowska - Curie urodziła się 7 listopada 1867r. przy ulicy Freta w Warszawie. Miała czworo rodzeństwa (Józef, Zofia, Bronisława i Helena). Rodzice Marii byli nauczycielami.

           Na początku uczyła się w prywatnej pensji. Później uczęszczała do gimnazjum w Warszawie i ukończyła je w 1883r.

Pracowała jako domowa nauczycielka oraz uczęszczała na kursy naukowe przygotowując się do podjęcia studiów. W 1891 roku wyjechała do siostry mieszkającej w Paryżu  i tam zamieszkała.

Rozpoczęła studia na wydziale nauk ścisłych. Poznała tam swojego przyszłego męża Piotra Curie i poślubiła go w 1895r.

Obydwoje zajmowali się promieniotwórczością. Państwo Curie otrzymali Nagrodę Nobla z fizyki za wynalezienie pierwiastka-polonu.  W dniu 19 kwietnia 1906 roku Piotr Curie zginął w wypadku. Maria po śmierci męża nadal kontynuowała swoje prace naukowe, które uwieńczone zostały wyodrębnieniem radu w postaci metalicznej.

         W 1911r. otrzymała drugą Nagrodę Nobla z chemii, tym razem za pierwiastek o nazwie rad.

         W latach I wojny światowej Maria Skłodowska-Curie organizowała ruchome stacje rentgenowskie, które obsługiwała  badając rannych i szkoląc personel. W latach 1918 – 1934 prowadziła badania nad promieniotwórczością polonu oraz organizowała pracę dydaktyczną w Instytucie Radowym w Paryżu. Los związał życie Marii Skłodowskiej-Curie z Francją, jednakże zawsze utrzymywała ścisłe kontakty z krajem ojczystym.

         Zmarła 4 lipca 1934r. Przyczyną jej śmierci była choroba spowodowana długoletnią pracą z materiałami promieniotwórczymi.

                                                                                                                                                         Małgorzata Fiuk

                                                                                                                                                       

                             Dyplom Nagrody Nobla z 1903r                                         Dyplom Nagrody Nobla z 1911r